के हो अमूर्त सांस्कृतिक सम्पदा ?
भाइबहिनीहरू, प्राकृतिक, ऐतिहासिक र सांस्कृतिक सम्पत्तिलाई सम्पदा भनिन्छ ।
पाथीभराको रमाइलो
कुरा २०८० साल चैतको हो । वार्षिक परीक्षा सकिएपछि सााथीहरूले घुम्न जाने योजना सुनाउन थाले ।
सधैँ सम्झिरहने यात्रा
विसं २०८० पुस २७ गते बिहान ६ बजे पुतलीसडकस्थित पद्मोदय मावि प्राङ्गणबाट म, मेरा कक्षाका साथी र पाँच जना शिक्षकसहित शैक्षिक भ्रमणका लागि चितवनको सौराहातर्फ जाँदै थियौँ ।
आउने होइन त पोखरा!
साथीहरू, सबैलाई नमस्कार । चाडपर्वपछि तपाईंहरू अभिभावकसँग घुम्न निस्कने योजनामा हुनुहुन्छ ।
अहा ! चितवनको जङ्गल सफारी
भाइबहिनीहरू, चितवन पर्यटकीय स्थल पनि हो । घुम्दा रमाइलो लाग्ने ठाउँ यहाँ प्रशस्त छन् ।
पर्यटक लोभ्याउने स्तम्भ
भाइबहिनीहरू, मङ्सिरमा शैक्षिक भ्रमणका लागि पूर्वी नेपाल आउने योजना बनाउँदै हुनुहुन्छ भने चिया बगानका लागि इलाम प्रसिद्ध छ ।
घुम्नै पर्ने ठाउँ
कर्णाली प्रदेशको राजधानी सुर्खेत हो ।
इतिहासको ऐना सङ्ग्रहालय
भाइबहिनीहरू, लामो बिदा दिइने चाडपर्व पनि सकिएको छ ।
मेरो देश (कविता)
बक्खु धोती, सारी चोली सबै मेरो भेष आँखामा राखे पनि नबिझाउने मेरो देश
बाल अधिकार
बालश्रम गर्नुहुन्न माया गर्नु पर्छ बालश्रम गर्नेलाई कारबाही गर्नु पर्छ ।
माटोको घर (कविता)
वस्तुहरू थरी थरी घरहरू नि अनेक रङ्गी । कुनै घर माटोको त
गाउँले र खैरे (कथा)
एकादेशमा एउटा गाउँ थियो । त्यो गाउँमा सबै गाउँले मिलेर बस्थे ।
म मानव बन्न सकुँ (कविता)
भोकाहरूलाई टन्न खुवाउन सकुँ, आङ ढाकीदिन सकुँ नाङ्गाहरूको,
पानी हरायो (कथा)
“साथी, खोलाको पानी सुकिहाल्यो । अब पानी खान नपाएर मरिने भइयो । केही उपाय छ भने भन,” स्याल कुद्दै मृग नजिक आएर भन्यो ।
प्लास्टिकको खोला (एकांकी)
मञ्च अन्धकार छ । पर्दा बन्द । नेपथ्यबाट मोटरगाडीको बाक्लो आवाज सुनिन्छ ।